Saharagrasmus en Witkruintapuit

Afgelopen woensdagmiddag was ik hals over kop van mijn werk naar de Afrikaanse Woestijngrasmus (al vind ik de naam Saharagrasmus veel beter en mooier) "gevlogen", zonder kijker of camera. Vanmorgen ben ik dus maar weer die richting opgegaan. Tegen half tien stap ik op de fiets en na een uurtje stevig tegen de oostenwind in gefietst te hebben arriveer ik op Lagewaard. Vandaar zie ik de mensen al in het land lopen en dus parkeer ik de fiets ergens tegen een boom, hang kijker en camera om de nek en loop een leeg mais perceel op. Na een honderd meter spring ik even over de sloot naar het naast gelegen weiland want vandaar uit lijkt de vogel beter bereikbaar. Net als ik aankom bij een grote groep vogelaars/fotografen vliegt de vogel een tweetal bruggetjes verder. Het tweede slootje word net zo makkelijk genomen als de eerste, maar dat geld niet voor iedereen. Om me heen zie ik verschillende mensen lopen met natte broekspijpen en dat zal met een gevoelstemperatuur van rond de nul graden niet echt lekker geweest zijn. Al vrij snel hebben we de vogel weer in beeld en kan ik de eerste plaatjes maken.

Als de vogel aan de andere kant van dit bruggetje gaat zitten duurt het even voordat hij helemaal vrij gaat zitten 

maar als tie het dan doet dan heb je ook wat.

Afrikaanse Woestijngras | African Desert Warbler (Sylvia deserti)

Op de weg terug naar Oegstgeest zie ik de polders nog een leucistische Smient, ik vraag me af of dit niet dezelfde vogel is als die vrijwel ieder jaar in de Fagelsloot bij Voorhout word gezien.

Smient

En ach als ik er dan toch langs kom dan kan ik net zo goed even stoppen bij "onze" Witkruintapuit

Witkruintapuit | White-crowned Wheatear (Oenanthe leucopyga)

Afrikaantje leef je nog?

Gisteren word het nieuws bekent dat er ergens in de polders rond Alphen aan de Rijn een AFRIKAANSE WOESTIJNGRASMUS heeft gezeten. Adri de Groot meld dit op zijn vogeldagboek.
Samen met de vinder van de vogel hadden ze besloten om dit stil te houden in het belang van de vogel. De vogel werd op 12 november voor het eerst waargenomen en hun laatste waarneming was ergens rond 20 november.
Vogelaars hebben echter niet zoveel nodig om de juiste plek van een vogel te achterhalen, er zijn altijd wel ergens "sporen" te vinden, zoals ook nu. Via via was het al bekend dat er ergens een Woestijngrasmus zou zitten rond Alphen en ook ongeveer waar. Op de 17de is er al tevergeefs gezocht. Als Adri echter het nieuws publiceert en het ook nog eens blijkt te gaan om een Afrikaanse Woestijngrasmus is het hek natuurlijk letterlijk en figuurlijk van de dam. Gewapend met de foto van de ontdekker op zijn telefoon gaat Rob Halff het veld in en analyseert hier de locatie uit waar de vogel zou kunnen zitten. Na een tijdje gezocht te hebben samen met Rutger Rotscheid hebben ze het al bijna opgegeven als ze ineens de vogel voorbij zien vliegen. Het spel is op de wagen, de vogel word "gepiept" om twaalf uur. Gelukkig kan ik direct vrij krijgen maar iets minder gelukkig is dat ik geen auto ter beschikking heb en dus via huis naar Alphen zal moeten fietsen en dat met een stevige oostenwind. Als ik naar mijn fiets loop wenst mijn werkgever me succes, terloops laat ik vallen dat ik er op de fiets heen moet en spontaan krijg het aanbod om een auto van de zaak te pakken, super natuurlijk. Helaas geen kijker bij me natuurlijk maar dat komt wel goed en dat komt uit als ik om een uur de vogel even kort zie door de kijker van Alex van der Giessen, Alex bedankt!! Even later kan ik de vogel nog beter bekijken als hij in de slootkant op een hoopje riet gaat zitten met de kijker van Steven Wytema, Steven jij ook erg veel dank!! Vanaf de openbare weg was het een waar festijn om op de plek te komen door de modder, over hekken, het verkeerde perceel oplopen en weer terug moeten omdat er een brede sloot bleek te zijn enz, enz, al met al weer eens een ouderwets mooie twitch waarbij de ontlading op de gezichten te lezen was toen we de vogel in beeld kregen, SUPER.
Om even voor half drie ben ik weer op mijn werk, het Afrikaantje leefde nog!

P.S. de Afrikaanse Woestijngrasmus is binnen zijn verspreidingsgebied (halfwoestijnen in NW Afrika) voornamelijk een standvogel, dit gegeven zal wel weer een hoop stof tot discussie geven over het feit of de vogel hier op eigen kracht is gekomen of door menselijke tussenkomst.

Paddenstoelen

Vanmiddag even gewandeld op het landgoed Huys te Warmond en me maar eens gestort op het fotograferen van paddestoelen. Ik ben geen kenner maar een aantal weet ik er volgens mij wel op naam te brengen.

 Nevelzwam (Clitocybe nebularis)

 Gewone Zwavelkop (Hypholoma fasciculare var. fasciculare)

 Gele Aardappelbovist (Scleroderma citrinum)

 Geweizwam (Xylaria hypoxylon)

 Vliegenzwam ( Amanita muscaria)

Amethistzwam (Laccaria amethystina)

Echt Judasoor (Auricularia auricula-judae)

Van de onderstaande paddenstoelen weet ik de namen niet.

Zaterdag 22 november Klauwier en Vorkstaartmeeuw

De Isabelklauwier die al enige tijd in de duinen bij Castricum verblijft blijft de gemoederen in vogelaarsland aardig bezig houden. De vogel in kwestie word op 13 november j.l. gevangen en men kan zelfs op de ringbaan niet vast stellen of het hier om een Daurische of Turkestaanse Klauwier gaat.
Ik ben niet in de gelegenheid geweest om eerder naar de vogel te gaan maar vandaag lukt dat wel.
Als tegen half tien de vogel opduikt in de struiken bij het kijkscherm kunnen we hem op weliswaar grote afstand goed bekijken, wat opvalt is dat de wenkbrauwstreep in het veld nauwelijks te zien is, de staart knalt er uit diep oranje en de bovendelen zijn nogal "warm". Allemaal kenmerken die lijken te wijzen op Daurische. Op de flanken zijn duidelijke chevrons te zien en het masker is donkergrijs i.p.v. bruin wat weer zou pleiten voor Turkestaanse. Kortom een moeilijke vogel waarvan het maar de vraag is of er een definitief labeltje op te plakken is.
Als we terug lopen naar de auto komen we deze fraaie Grote Parasolzwammen tegen.

Grote Parasolzwam

Op het moment dat we bij Uitgeest de snelweg opdraaien komt en bericht dat de eerder vanmorgen gemelde Vorkstaartmeeuw nog ter plaatse is tussen de havenhoofden van IJmuiden. Een kwartiertje later parkeren we de auto bij het kennermermeer en lopen we richting het zuiderhavenhoofd. Hier komen we Dick Groenendijk tegen die de vogel gevonden heeft en hij is zo vriendelijk om de vogel even voor Max en mij op te zoeken. 

We lopen nog even het havenhoofd op in de hoop dat de vogel nog wat dichterbij wil komen maar hij blijft foerageren rond het Noorderhavenhoofd, helaas. 

 Drieteenstrandloper | Sanderling (Calidris alba)

 Steenloper | Ruddy Turnstone (Arenaria interpres)

 Paarse Strandloper | Purple Sandpiper (Calidris maritima)

Veldleeuwerik | Eurasian Skylark (Alauda arvensis)

Bonte Tapuit in de Zoeterwoudse polder

Gisteravond krijg ik een via what's app bericht dat Adri de Groot een Woestijntapuit heeft gevonden in de polder bij Zoeterwoude. Als ik echter de link open naar zijn Vogeldagboek zie ik tot mijn schrik dat het gaat om een 1ste kalenderjaars mannetje BONTE TAPUIT!! vele malen zeldzamer dan een Woestijntapuit.
Snel bel ik Adri op zodat hij hiervan op de hoogte is, tevens vraag ik hem of hij de lokatie met me wil delen, zodat Pieter Doorn morgenvroeg kan gaan zoeken. De soort is namelijk dit jaar nog niet waargenomen in Nederland en zou Pieter weer een stapje dichterbij een nieuw Nederlands record kunnen brengen. Adri belooft me om te bellen als hij de vogel vandaag weer aantreft en dan te bekijken of hij de lokatie wil delen.
Vanmorgen om negen uur krijg ik een belletje van Adri en hij vertelt me dat de vogel nog aanwezig is, wat ik overigens niet verwacht had na een rustige heldere nacht, en hij zegt me waar de vogel zich bevind. Waarvoor heel veel dank!!
Eerst dus Pieter bellen, die staat samen met Maartje op de Puinhoop in Katwijk en kan dus snel op de plek zijn. Dan bel ik met Wietze Janse en vraag hem om de vogel op het RBA systeem te zetten zodat de rest van vogelend Nederland ook op de hoogte komt dat de vogel er nog zit. Zelf maak ik de morgen op m'n werk vol maar om twee uur sta ik met een heel aantal vogelaars in de polder te genieten van deze prachtige vogel. Het is de 19e waarneming van een Bonte Tapuit in Nederland, voor mij is het de derde na twee vogels op Texel in 2007 en 2008. De vogel is totaal niet schuw en en foerageert op niet al te grote afstand op een hoop slootvuil en dus zijn er leuke plaatjes te maken.

BONTE TAPUIT | PIED WHEATEAR (Oenanthe pleshanka)