Dip en Dipper

Het word voor mij inmiddels een traditie om in het voorjaar een ritje te maken naar het oosten van het land om daar de grootste uil die Nederland rijk is te bekijken. En dus rij ik vanmorgen met Bas van den Burg richting Duitse grens in de buurt van Winterswijk. Iedere keer is het weer leuk, het vrouwtje Oehoe op haar nest te zien liggen, vorig jaar zag ik ook het mannetje maar die liet zich vandaag niet vinden. Het was nog vroeg toen we er waren en het licht was nog niet optimaal om een plaatje te schieten maar ach die van vorig jaar is gelijk aan hoe die dit jaar weer zou worden.

Oehoe | Eagle Owl (Bubo bubo)

Onder het genot van een tweetal zingende Grote Lijsters en een drietal Boomklevers kijken naar de Oehoe die rustig op haar nest ligt. 

Na een korte rit door een landschap waar de tijd lijkt te hebben stil gestaan vinden we bij een boerderijtje een paartje Steenuilen die zich erg leuk laten bekijken. Een van de vogels zit op de nok van een stal, en de andere vinden we in een boom.

Steenuil | Litle Owl (Athene noctua)

De tweede zien zien ineens voor de stal langs vliegen en verdwijnen in een boom en is daar wat lastiger te vinden.

Steenuil | Litle Owl (Athene noctua)

Het leuke van dit gebied is dat je hier in de buurt ook met gemak alle vijf de Spechten die in ons land voorkomen kunt zien. Als we uit de auto stappen hebben we gelijk al Grote Bonte Specht en in de verte horen we de zware roffel van de Zwarte Specht. De "zeldzaamste" van het stel is op gehoor ook snel gevonden, we horen twee Middelste Bonte Spechten roepen. We lopen verder het bos in en gaan op zoek naar de Kortsnavelboomkruiper die we even later even horen zingen maar jammer genoeg niet in beeld krijgen. Als we deze proberen te lokaliseren zien we nog een Matkop, leuk want die zien we bij ons aan de kust niet, want daar zijn het allemaal Glanskoppen. Een vrouwtje Kleine Bonte Specht is zo vriendelijk om naar ons toe te komen en zit even recht boven ons. Verderop in het bos horen we een Zwarte Specht roepen en als we terug naar de auto lopen horen we ook nog een Kuifmees uit het dennenbos. We zijn bijna weer bij de auto als Bas een Boomkruiper ziet en enkele seconden kunnen we een Kortsnavelboomkruiper bekijken. In totaal hadden we vier verschillende Midddelste Bonte, twee gehoord en twee gezien. In de vijfde van het stel Spechten, de Groene, steken we geen tijd maar hij is daar wel te doen. 

Na een korte autorit komen we bij Eibergen waar al geruime tijd een Zwartbuikwaterspreeuw word gezien. We wandelen langs de Ramsbeek op zoek naar deze Scandinavische dwaalgast. Van een aantal vogelaars horen we dat de vogel niet meer aanwezig is en dat is even balen. Een klein kwartiertje later weten we dat deze mensen gewoon niet goed gezocht hebben want als we Ies Goedbloed tegenkomen weet die ons te vertellen dat de vogel aan de andere kant van de weg zit en dus staan we niet veel later naar de Waterspreeuw te kijken.

Waterspreeuw | White-throated Dipper (Cinclus cinclus cinclus)

We rijden hierna tegen beter weten in toch maar richting Vriezeveen waar aan het begin van de week een zeldzaam gansje gezien werd. Een Kleine Canadese Gans van het type hutchinsii. Gisteren is er al naar de vogel gezocht en is deze niet gevonden maar je weet het maar nooit. We rijden alle plekken af waar hij aan het begin van de week gezien is maar we kunnen zelfs geen ganzen aan de grond vinden!
Ver buiten het gebied vinden we nog wel een gemengde groep met Toendrarietgans, Kolgans en 2 Kleine Rietganzen. Hiertussen vind ik een goede kandidaat Taigarietgans maar de afstand is helaas te groot om de determinatie rond te krijgen.
Het is inmiddels tijd geworden om richting huis te rijden maar onderweg maken we nog wel even tijd om de Witoogeend in de buurt van Apeldoorn op te zoeken, als we langs het kanaal rijden zien we hem zitten maar als we terugrijden kunnen we hem niet meer vinden en zal hij vast ergens tussen het riet hebben gezeten.

Overlopende seizoenen

En weer heeft het gesneeuwd vandaag, al de zoveelste keer deze winter. We hebben een winter achter de rug met naar mijn idee voor ons land ongekend veel sneeuw. Begin december lag er al sneeuw en ook januari en februari bracht het nodige met zich mee. Eind januari leek de winter ten einde maar niets was minder waar want ook februari bracht nog winterweer, niet zo heel erg koud qua temperatuur dan maar de gevoelstemperatuur was soms diepvries achtig. Zo ook de afgelopen dagen een snijdende noordoosten wind maakte het guur en niet echt aangenaam om buiten te zijn, en vandaag gooide de (lichte) sneeuw roet in het eten en dus maar eens een dag thuisgebleven. In de tuin was er echter genoeg te genieten. Net als gisteren waren de Sijzen actief van de pinda's aan het snoepen.

man Sijs | Eurasian Siskin (Carduelis spinus)

De Vinken scharrelen op de grond tussen de sneeuw hun kostje bij elkaar en af en toe waagt ook het mannetje Keep zich uit de boom. Vanmiddag hangen er opeens twee andere vogels aan de silo die niet zo vaak in de tuin komen, Putters.

Putter | European Goldfinch (Carduelis carduelis)

Maar ondanks het winterweer zijn er ook al de voorboden van het naderende voorjaar, zo hoorde ik de afgelopen week de eerste Veldleeuwerik al weer zingen en zag en hoorde ik baltsende Kieviten, maar ook de Sneeuwklokjes bloeien ondanks de kou alweer een ruime week. En als je goed om je heen kijkt kun je zelf hier en daar al bloeiende Speenkruid vinden.  En zo lopen de seizoenen langzaam in elkaar over.

Sneeuwklokje | Common Snowdrop (Galanthus nivalis)