Bijeneters en Morinelplevier

Samen met Bas van der Burg sta ik vanmorgen om half zeven te genieten van een mooie groep Bijeneters in Zeist, je zou haast denken dat je in zuid Spanje bent op een mooie voorjaarsdag. Maar niets is minder waar. Het heeft meer weg van een herfstmorgen daar in Zeist dan van een voorjaarsdag in mei. Het is rond de vier graden en de noordwesten wind doet het nog eens kouder aanvoelen dan het al is. Het "slechte" weer is er ongetwijfeld debet aan dat de vogels hier nu al een dag of vier in buurt gezien worden. Zestien vogels tellen we in de slaapboom, afgelopen woensdag toen ze ontdekt werden waren het er zelfs 23! Af en toe vliegen er een paar voor een voedselvluchtje uit de boom maar de meeste tijd zitten ze te poetsen en af te wachten tot het wat warmer wil worden. Eenmaal zie ik een van de vogels een Hommel naar binnen werken. Het is rond acht uur als de groep ineens gaat vliegen, ze winnen hoogte en verdwijnen, voor ons achter de bomen, naar het noorden. Dit was voor mij de grootste groep Bijeneters in Nederland, ooit zag ik er acht in Meijendel en nog een paar losse waarnemingen in het land en dus was dit toch wel erg gaaf.
Maar de koek is nog niet op vandaag want tegen half twaalf komt er een alert binnen dat er een Morinelplevier gevonden is in Berkheide op exact dezelfde plaats als waar twee jaar geleden er ook een opdook (24 april 2011). Na een pittig fietstochtje (tegenwind) kom ik op de plek waar de vogel zit. Hij zit wat suf voor zich uit te kijken en het duurt wel even voor hij wat actiever wordt. Morinellen blijven mooie beesten waar ik graag naar kijken mag.

Morinelplevier | Eurasian Dotterel (Charadrius morinellus)

Maar de duinen hebben in deze tijd van het jaar meer te bieden dan vogels, samen met Wim Langbroek fiets ik nog even Berkheide in waar we wat planten bekijken.

Cipreswolfsmelk | Cypress Spurge (Euphorbia cyparissias)

Gewone duivenkervel | Common Furmitory (Fumaria officinalis)

Wat vogels betreft is het gewoon stil in het duin, slechts een enkele Nachtegaal doet zijn bek nog maar open, en de rest zal wel ergens weggedoken zitten uit de wind. Als Wim naar huis gaat fiets ik nog even verder naar het Vlaggenduin waar het Bleek Schildzaad nu in bloei staat.

Bleek schildzaad | Small Alison (Allysum alyssoides)

Kandelaartje | Rue-leaved Saxifrage (Saxifraga tridactytes)

Atlasblok

Het is net werk dat inventariseren voor het atlasblok project van Sovon, vroeg je bed uit om op tijd te beginnen. Zo stap ik vanmorgen om kwart voor vijf uit bed en een half uurtje later fiets ik richting Noordwijk. Even na zes uur beginnen Peter en ik aan de eerste vijf minuten telling bij de Stay Okay.
Dit levert de gewone soorten op. Na deze punttelling lopen we 55 minuten door het km hok. Op het bollenland in het Langeveld zien we naast de "gewone" soorten zoals Veldleeuwerik ook een mannetje Engelse Kwikstaart. Deze zit er al vanaf 20 april toen ik hem voor het eerst tegen kwam tijdens een telling voor het bollenvogels project. Bij de parkeerplaats aan de Randweg zien we een paartje Grote Lijsters die al volop met voer in de weer zijn en dus al jongen hebben. Als we naar het volgende km hok fietsen stoppen we even bij het nest van Glanskoppen wat ik afgelopen dinsdag bij toeval vond. Deze stop levert nog een bonus op in de vorm van een zingende Zwarte Mees. In het km hok bij de Duindamse slag vinden we diverse territoria van Grasmus, Nachtegaal en Graspieper. Er lopen nog 4 Tapuiten (3 man en 1 vrouw) in het gebied maar dit zullen vast nog wel doortrekkers zijn.
Na de telling fietsen en lopen we nog wat door het atlasblok wat o.a. 6 Kruisbekken en een mannetje Kleine Bonte Specht op, de Zomertortel die ik vanmorgen onderweg al zag laat zich niet zien maar dat zal wel aan de regen gelegen hebben die op dat moment even lekker naar beneden komt. Als deze tortel blijft zitten dan komen we waarschijnlijk aan drie territoria uit binnen "ons" atlasblok.
Op de terugweg, waarbij het gelukkig droog is, fiets ik nog even door de Elsgeesterpolder waar ik een paartje Gele Kwikstaarten zie en een paar Veldleeuweriken. Erg leuk vind ik de zingende Blauwborst die ik vind op een plek waar ik hem wel zou verwachten maar nog niet eerder gezien heb.