Vandaag de andere drie km-hokken gedaan voor het atlasproject van Sovon. En weer heeft het licht gesneeuwd en zijn de fietspaden wit. Om kwart over negen, een uur na zonsopgang, starten we in 24-57-43. We beginnen met de 2 maal 5 minuten punttelling, je telt dan 2 keer 5 minuten op een van te voren vastgesteld punt alles wat je ziet en hoort vanaf dat punt. Het resultaat hier valt niet tegen o.a. 5 soorten mezen, Zwarte Mees, Kuif-, Kool-, Pimpel- en Staartmees. Ook de zingende Boomklever boven ons hoofd is erg leuk. Als de tien minuten erop zitten lopen we een stuk door het bos in de binnenduinrand hier is het weer erg stil af en toe horen we zachtjes een Grote Bonte Specht roepen en alleen de Koolmezen zijn vocaal in het eerste stuk. Achter de Witte Raaf is het ook weer erg rustig maar hier hebben we ons tweede paartje Boomklevers! Als we bijna weer bij de fietsen zijn zien we nog twee Zwarte Mezen, dit zou wel eens een broedgeval kunnen opleveren want de vorige keer dat we hier waren hadden we ze ook al op deze plek. We stappen op de fiets voor de andere helft van het km-hok, de bungalowparken. Hier treffen we ons, waarschijnlijk, derde paartje Boomklevers, maar dit zouden ook dezelfde kunnen zijn als degene die we tijdens de punttelling hadden, maar een ding is duidelijk er zitten dit jaar erg veel Boomklevers in de binnenduinrand. Uit een van de kwelslootjes vliegt een Grote Gele Kwikstaart op, een soort die dit jaar niet echt veel gezien word in de buurt. Verder zien we in dit hok niet zo heel veel en als de 55 minuten om zijn fietsen we naar het volgende km-hok 24-54-54, waar we weer eerst de puntelling doen. Hierna lopen we een rondje over het terrein van de Bavo, een roepende Groene Specht is hier de leukste soort die we hebben. Een zacht roffelende specht hoog boven in de populieren kunnen we helaas niet vinden, maar het zou zomaar een Kleine Bonte geweest kunnen zijn.
Na eerst maar eens een warme bak koffie en een paar stroopwafels tot ons genomen te hebben fietsen we via het Oosterduinse Meer, waar de Roodkeelduiker niet meer aanwezig is, naar het volgende km-hok 24-57-23. De punttelling hier is uitermate slecht, een Koolmees en 5 Zwarte Kraaien zijn de enige vogels die we zien in tien minuten. Dat belooft niet veel goeds voor de rest van het duin wat binnen het blok valt. We lopen De Blink in en hier is het idd. stil, voor de grap zeg ik tegen Peter kom we gaan terug naar de fiets en gaan over zee kijken maar dat heb ik nog niet gezegd of er vliegt een Houtsnip naast ons op. Even verder stoten we een Ree op en ook een soort die we niet verwachten, een Ransuil vliegt voor ons uit de stuiken en vliegt over ons heen om een meter of veertig verder weer in te vallen, gaaf! We hebben de afgelopen weken echt wel gezocht naar Ransuilen maar door de vele Haviken die er in ons atlasblok zitten achten we de kans om ze te vinden erg klein, en hopelijk valt deze dus niet ten prooi aan de Havik. Voor zulke soorten doe je het natuurlijk ook een beetje, je ziet ze niet elke dag en zo onverwacht er tegen een aan blunderen is natuurlijk het aller leukste. Boven zee word de lucht inmiddels steeds donkerder, we hopen dat we de bui gaan missen want we moeten ook nog even over zee kijken en op het strand. We staan nog maar net aan zee en hebben net het strand een beetje afgescand als de hagel met bakken uit de lucht komt en langzaam overgaat in sneeuw. Het zicht is nul maar we besluiten om de te telling maar af te breken en de bui maar even af te wachten.
We breken het helemaal af als een Peter het bericht krijgt dat zijn zwager zeer plotseling is overleden, 52 jaar pas en dan word je weer even stil en realiseer je je maar weer eens dat we maar nietige mensen zijn en het leven niet kunnen maken zoals we wel zouden willen en dan zijn die vogels en die telling helemaal niet belangrijk meer.
Marleen en Peter gecondoleerd met dit onverwachte verlies en veel sterkte de komende dagen en de tijd die volgt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten