Zaterdag 19 februari 2022
14 februari word er in België een heuse Zanggors gevonden, dit is een Amerikaanse gors die daar vrij talrijk is. De vogel zit te drinken in een plas langs de weg. De vogel bevind zich slechts enkele tientallen meters van de grens en dat hij zich in Nederland zal laten zien is natuurlijk erg groot.
Het is aannemelijk dat de vogel hier al langere tijd zit want hij zit soms volop te zingen en dus besluit ik om het weekend af te wachten om er naar toe te gaan. En zo rijden Max en ik zaterdagmorgen richting Antwerpen. De reis gaat voorspoedig en we hebben geen last van de naweeën van de storm die vrijdag over ons land raasde. We zijn rond half acht al op de plek waar het moet gaan gebeuren en een klein half uurtje later is het al raak en zien en horen we de vogel in een haag op Belgisch grondgebied.
Zanggors | Song Sparrow (Melospiza melodia)
Vanuit de haag verplaatst de vogel zich naar een aangelegde voerplek en daar laar hij zich uitgebreid bekijken.
Zanggors | Song Sparrow (Melospiza melodia)
Via de verschillende hagen verplaatst de vogel (geholpen door tapen om eerlijk te zijn 😄😄😄) zich naar Nederlands grondgebied.
Zanggors | Song Sparrow (Melospiza melodia)
Waar de vogel zich weer uitgebreid laat bekijken en daar ook het neer gegooide voer bezoekt en waar onderstaande foto is gemaakt.
Hoe de vogel hier verdaagt is geraakt laat te raden, dicht is de buurt van de haven van Antwerpen maakt het aannemelijk dat de vogel hier per boot gearriveerd is. Net als de Katvogel die ik daar jaren terug al eens zag (16 dec. 2006). Maar omdat niet te bewijzen is dat deze vogels aan boord gevoerd zijn zullen we maar aannemen dat ze hier op "eigen" kracht gekomen zijn. Een beetje vliegend en een beetje per boot.
Zanggors | Song Sparrow (Melospiza melodia)
Het is inmiddels best wel druk geworden met vogelaars en het gebruikelijke achter de vogel aan rennen neemt weer groteske vormen aan en dus besluiten we om de "plaats des onheils" te verlaten en op zoek te gaan naar een Graszanger in het niet ver daar vandaan gelegen Verdronken Land van Saftinghe.
De Graszanger is snel gevonden, we zijn de kop van de dijk maar net over of we horen het bekende roepje al en zien we kort de vogel vliegen, de groep Grauwe Gorzen die daar ook in het gebied zitten zijn echter een ander verhaal, die zitten op zo'n grote afstand dat ze, als je ze al ziet en wij zagen ze niet, niet eens als zodanig herkenbaar waren. Ik kan er beter meeleven ze dan niet te zien dan een waarneming waarbij je je af moet vragen waar je nu eigenlijk naar hebt staan kijken. Grauwe Gorzen omdat men zegt dat ze het zijn...
Via de Oosterschelde tunnel rijden we naar Middelburg waar we een kolonie Kwakken bezoeken in een stadsparkje.
Kwak | Black-crowned Night Heron (Nycticorax nycticorax) Door de best nog wel harde wind zitten de vogels aardig in de luwte tussen de begroeiing op het eilandje maar we kunnen des ondanks toch een achttal vogels ontdekken in de Reigerkolonie.
De volgende stop is niet ver daar vandaan bij een Koereiger die in het gezelschap van een Wulp loopt te foerageren in een weiland.
Koereiger | Western Cattle Egret (Bubulcus ibis)
Het is inmiddels al weer tijd geworden om echt richting huis te gaan maar we stoppen nog wel even in de buurt bij een plasdras gebied waar we een paar Kleine Strandlopers vinden en een groepje Zwarte Ruiters en een Casarca.
Ergens langs de N57 loopt een Kleine Zilverreiger erg mooi langs de weg en daar stoppen we nog even om wat foto's te maken.
Kleine Zilverreiger | Little Egret (Egretta garzetta)
Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, als we toch langs de Brouwersdam komen kunnen we het niet nalaten om daar toch ook even een blik te werpen en te kijken of er nog wat zit, maar helaas levert dit alleen een Alk bij de spuisluis op en de gebruikelijke Steenlopers en Paarse Strandlopers.
Al met al was het zeker geen verkeerde dag, het weer werkte goed mee, al was de wind soms best nog wel pittig maar dat mocht de pret niet drukken.